Eere-zang van de vruchtdragende oranjeboom
(ca. 1810)–Dirk ter Woort–
Auteursrechtvrij
[pagina 1]
| |
 | |
[pagina 2]
| |
2.
't Was Willem den Eerste! door liefde gedreven,
Hy liet voor ons Land, als Vader, zyn leven,
Toen zag men zyn Kinderen, in vroeg're tyden
Van 't Spaansche gebied heel spoedig bevryden.
3.
Hoe men hem verradelings ook heeft doorschoten,
De Oranjeboom bloeide, en gaf ons toch Loten,
Prins Maurits, de Veldheer! door Godsvrucht
verheven:
Die zag men op 't spoor van zyn Vader doch streven.
4.
Prins Willem de Tweede, liet Heldenmoed blyken,
De Franschen die moesten voor ons toe bezwyken,
Hy veste de Vryheid in Nederlands Staaten,
De Vyand die moest toen ons Land ook verlaten.
5.
Prins Willem de Derde, deed de welvaard vergrooten,
De Engelschen waren toen ook Bondgenoten;
En hy als hun Koning, moest Koophandel bloeijen,
Den roem en de luister van Nederland groeijen.
6.
Prins Willem de Vierde, deed 't Land meê bevryden
Van de Franschen die toen onze Grenzen bestryden;
Hy ook aan het Huis van Brittanje verbonden,
Werd de zegen van God, door dien Held ons
gezonden.
| |
[pagina 3]
| |
7.
Prins Willem de Vyfde, dien wy nog betreuron,
Zag in ons Land, doch veel onheil gebeuren;
Zyn Godsvrucht en Deugd, streefde alles te boven,
Zyn Ziel leeft, om God voor eeuwig te loven.
8.
Maar nu mag de Boom van Oranje weer bloeijen,
En tranen van vreugd, onze wangen besproeijen;
Wy zagen Oranje, in 't Land wederkeeren,
En Willem de Zesde, als Vorst nu verëeren.
9.
Met zulk een Vorst, zal weêr alles herleven,
Geen Vreemdeling zal onze Vryheid doen beven,
Geen Franschman zal ooit ons Erfdeel weer naderen,
In Oranje doch leeft het bloed zyner Vaderen.
10.
De Oranjeboom, toont ons doch waardige Spruiten!
Die stryden voor 't Land, zo binnen als buiten,
Twee Zoons! by wien reeds de Heldenmoed wonen,
En die men met roem en eer ziet bekroonen.
11.
Juicht Nederlands Volk, Oranje is boven!
De Fransche Tirannen, ziet gy nu verstoven;
Nu zal ook den Koopman, op nieuw weêr herleven,
De Zeevaart aan 't Land, hare Schatten weêrgeven.
| |
[pagina 4]
| |
12.
Nu ziet onze Macht, onwrikbaar zich sterken,
Vyf Vorsten, voor 't dierbaar Oranje-Huis werken,
En Engeland reikt ons weer broederlyk de handen,
Zoo ziet men de welvaart in de Nederlanden.
13.
Gaat heenen myn Vorst! uw Erfgrond betreden!
Uw Stam die bloei eeuwig; van God afgebeden!
Zoo ziet men de hand van Engeland toeryken,
De liefde voor 't Huis van Oranje weêr blyken.
14.
En Rusland en Pruissen en Oostenryk zweeren,
Geen Franschman zal ooit in ons Land weêr regeeren,
Geen Dwingeland zal immer de wetten hier stellen,
Wy zullen verëenigd, zyn grootheid neêrvellen.
15.
Het Heldenvuur laat zich op nieuw weder blyken,
Zoo zal Oranje doch nimmer bezwyken
De Generaals tot den Stryd toe gedreven,
Die zweeren voor Oranje, hun bloed en hun leven.
16.
Geluk Landgenoten! wil vrolyk nu juichen;
De boel van de Keizer, leid heelemaal in duigen,
Uw vreugde doordringen, dat alles verdooven,
Viva onze Vorst! Oranje is boven!
|
|