|
| |
| |
| |
Vervolg. De oude luidjes.
Wys: Ah, qu'il est doux! ah qu'il est agreable!
Kom hier myn wyf, ga reis wat by me zitten
Daar heb je nou dat stukje Land.
Zie daar, daar staat de werkman nog te spitten.
Is het niet net in onzen trant?
Daar ginder weid onze bonte koe bis.
Die schéépjes hooren ons ook toe bis.
Daar staat jou kors, jou slaa, jon Boereboonen.
Is het niet alles even krek?
Ik zal je nog wel meerder moois vertoonen;
Kyk maar eens deur jou groene hek,
Daar zie jy kersenboomtjes staan: bis.
Heb ik myn zaakjes niet welgedaan? bis.
| |
| |
Dáár liggen bedjes met éérdebaayen,
Zy zyn ook van het beste zoort.
Wat zal ons Krelis elendig kraayen,
Als hy van Ootjes Hof maar hoort!
De bessenboompjes lyden last, bis.
Zo jy niet op dut schelmpje past. bis.
Wat heb je dáár een perk mit schoone bloemen;
Die staan myn Grootje te byster aan.
Nou meug je my wel, Heerschip, noemen,
En ik jou, juffrouw Neel van Laan,
Om dat het ons fatzoen niet lydt bis.
Dat jy nu simpel Neeltje zyt. bis.
Wel, oowe stam, je kunt ook mislyk praaten!
Nou, nou, ik weet je meent het niet.
Wy willen graag de steeman 't zyne laaten:
Hy weet niet eens wat hy geniet;
Hy is zo breedjes opgebragt, bis.
Dat hy niet kent 't geen hy niet acht. bis.
| |
| |
Door ons is 't alles mit slooven gewonnen,
En wel deuntjes te zaam gegaart:
Wy zyn mit een klein beetje begoonen,
En zie: de Heer het ons bewaart!
Wie 't brood met vlyt, en met trouwheid wint, bis.
Heeft regt genot daar van, myn vrind. bis.
Ja wyf, je kant ook zo van 't goeye spreeken,
Dat jy me bynaar kryten doet:
Ons Dominee kan magtig schoon preeken,
Maar hy brengt het zo niet aan 't gemoed.
Jy hebt gewurmt, getist, gezist, bis.
In 't Bedenboekje, en ook in de schrift. bis.
Maar wat zegt men wyf van die mooye stienen,
Zo geeltjes als en dukkatengoud?
Ik zou haast by my zelven nu wel mienen
Dat jy ze nog niet hadt beschouwt,
Veur het Tuinhuis, ky maar van var: bis.
Zy zyn gemetzelt als een star. bis.
| |
| |
Laaten wy zundag in 't Luchthuis reis eeten,
Dan komen hier onze Aaf en Klaas;
'k Zal 't onze Leen by tyds doen weten,
En haar verzoeken met haar Baas.
'k Loof dat ik dan veur eene keer, bis.
Het zelschip eens op Béérs tracteer. bis.
Ja, man, dat's goed; dat kan ons ook niet hindren,
Ik ben 'er wonder meê te vreên.
Ik ben zo graag met jou en de kinderen,
En mit heur kleinen zo alleen.
Dan praaten wy zo vreedig, zo zoet, bis.
Dat het en lust is veur myn gemoed. bis.
Maar wyf, je moet een ding my vast beloven,
Kyk, daar ben ik zeer op gestelt,
Jy moet voortaan zodanig niet meer slooven;
Neen, Grietje die verdient graag geld,
Voor d'omslag die 'er noodig is; bis.
Ik kook, gelyk je weet, de visch. bis.
| |
| |
Goed, beste maat, ik zal my leeren voegen
Naar het gemak zoo veul ik kan.
'k Neem in jou zorg voor my een groot genoegen;
Rook nou een pypje, myn ouwe man:
En zing dan eens op, met my: bis.
‘Nu leven we eerst van zorgen vry.’ bis.
|
|
Auteursrechtvrij