De Lantaarn voor 1798

[p. 97]

XVII. Eene Vraag.

'k Mogt doch weeten, wie de man geweest zij, in wiens ongeredderd hoofd 't eerste inviel, 't volk te zetten in de rechterstoel, om uitspraak te doen over eene Constitutie! ô Hoofd zonder harsens? Of was 't misschien laagheid van ziel, die hem 't volk deedt flikflooijen, door 't optevijzelen boven zijne waardij? boven zijne kragten? zijne bestemming?

Gij vraagt aan 't Volk, hoe 't wil geregeerd zijn! Weet gij dan niet, onnozel mensch! dat 't Volk niet geregeerd wil zijn! Ontheeven te zijn van de gehoorzaamheid aan de wet is zijne Vrijheid!^(*)

Het Volk!.... Wat is dan 't Volk? Van eene geheele bevolking drie vierden en noch meer menschen^(**), wier bestemming is door den arbeid hunner handen zich en hun gezin te geneeren, wier opvoeding is aangelegd om spoedig 't bekrompen huishouden eenige stuivers 's weeks inte-

(*) Zo 't Volk geen vriend was van de anarchie, hoe toch anders zou 't die kunnen zijn der predikers van ougehoorzaamheid, oproer, desorders van 't geen zijne Vertegenwoordigers verdacht, verachtlijk maakt, en deeze predikers in zijne speciaale protectie neemen?

(**) Ik bedoele hier niet mede te raaken aan de achtbaarheid van deeze klasse, die ik waarlijk vereer'; maar te doen gevoelen de onbevoegtheid, de nulliter van deeze rechtbank.

[p. 98]

brengen, aangelegd tot 't leeren van eenig handwerk, trafieken, der praktijk van den landbouw &c &c. &c. hen van alle studie, lectuur, kunde, hebbelijkheid en orde van denken verwijderde! en zulke weezens moeten een zwaarmoedig stuk werks van 918 artiekelen beöordeelen!^(††) uitspraak doen over eene vraage, welke het geheele studeerende leeven eens studeerenden mans, eens mans van 't grootste vernuft kan beezig houden!

Men moest wel een nuchtere boek-geleerde, een mensch verstooken van alle waereld-kennisse zijn, zo men niet voorzag den langen nasleep van onheilen, die deeze averechtsheid onzer vleugelluî ons gaat berokkenen.

ô Volk van Nederland wat wordt gij treffend gerepraesenteerd.

Wie mag die man toch geweest zijn! Misschien is hij dood; denklijk op 't Kerkhof. 'k Gaf één mijner twee drie-guldens voor zijn portrait; en mijn fluweele broek zou 'er aan, om 'er een zotskap van te maaken, waarmede ik deezen nieuwmodischen Lycurgus wilde bekroonen.

(††) Daar wij vereerd zullen worden met een tweede plan eener Constitutie, daar dezelve ogenschijneliik wederom zal worden geäffigeerd, zou 't niet ooirbaar zijn, boven deeze plakkaaten een luifel, voor dezelve een bank te laaten timmeren, ten einde Hunne Majesteiten te dekken voor zon, reegen en wind, en Hoogst Dezelven de geleegenheid te geeven ze met 't meeste gemak te leezen?