De Lantaarn voor 1798

[p. II]

[p. V]

Aan den Faustus onzer dagen
den vermaarden heere Dr. Willis,
Hersteller der Krankzinnigen.

ô Groote Tovenaar!

Vader Erasmus heeft geschreeven zyn Lof der Zotheid. Jammer is 't maar, dat onze Desiderius , in zyn mooi Latynsch boekje, jok en ernst eindelyk zo door een kneedt, dat een vroom burger niet meer weet, waar aan zich te houden. Misschien, hadt hy geleefd in onze dagen, zou hy de zotheid min gepreezen hebben.

Dat deeze geleerde Rotterdammer ruste in vreede! Laaten wy, die nog niet rusten, spreeken van de leevenden. Ik, die dan nog leev', ryd' ongaerne met een paerd dat koldert, of met een voerman, die beschonken is. Hierom, Collega Willis ! zyt Gy myn Man; Gy , die alleen 't geheim bezit, Koningen, die zot zyn, 'k zal niet zeggen verstandig ... maar zo, zo te maaken. - Onlangs vroeg

[p. VI]

eene dame Dr. N.N. om een remedie voor eene krankzinnige. De Dr. (en 't was een knap man) verklaarde verstandigen eer zot, dan zotten verstandig te kunnen maaken.

Gy alléén zyt myn Man! U is 't gegeeven de menschen te ontkolderen.

Ik smeek U - om veeler duizenden wille smeeke ik U, komt eens tot ons over. Aan praktyk zal 't U niet ontbreeken; van den Haag af tot aan Molkwerrum toe. Maar brengt Uwe Medicynen, brengt 't Gezond Verstand, 't Oprecht Gezond Verstand meê. 't Is wel waar, men heeft hier onlangs eene winkel opgezet, waarin zulks volgens 't uithangbord verkogt wordt: maar Gy kent de waereld; waar Goed Logijs uithangt, is men 't slechtste gelogeerd; brengt Uwe Medicynen meê.