Den Autheur besluyt aldus met de woorden van Samuel Rouland.
ANdere te leeren is de grootste prijs; van andere goedt te leeren, het grootste profijt. Hoewel hy de wijste is die andere kan leeren, nochtans die van andere leert is wijser. Ick sal daerom niet onwilligh wesen andere te leeren, noch beschaemt van andere te leeren. Ick kan niet wesen soo onwetende, of ick sal andere doen yets leeren. Ick wil daerom andere leeren wat ick weet, ende van andere leeren dat ick niet en weet. Hoe wel het grooter prijs is andere te leeren, dan van andere te leeren dan onwetende te blijven.
DE toe-stemminghe des volcks, ende de opinie van de Ghemeynte, mach op-blasen, ende verheffen de belle van een ydel glorieuse ghedachte, tot datse in de lucht opbarst en verdwijnt: maer een wijs mensche bouwt sijn glorie op het vast fondament des Deuchts, sonder verwachtinghe ofte aensien van een kranck steunsel van der Gemeynte opinie. Ick wil niet verachten, wat een yeghelijck van my denckt; want dat ware een onbeschaemde ongebondenheyt.
Ick en wil 't niet maecken mijn ghemeyne sorghe, te luysteren, hoe dat ick geacht ben van 't gemeyne volck, en te wesen over-neerstigh, wat een yeghelijck van my spreeckt; want dat ware een moeyelijcke ydelheyt. Ick kan wel doen, ende in een quaedt geruchte zyn; Ende dat is een Koninghlijcke waerdigheyt. Ick kan qualijck doen, ende in een goet geruchte zyn; ende dat is des Hypocrijten beste ghelucksaligheyt. Mijne daden sullen my maecken een Harmonie in mijns herten binne-kamer: Ick en wil niet ontleenen de stemme der Gemeynte, tot vercieringhe van mijn Musijcke.
Auteursrechtvrij