Stichtelijcke bedenckinge, onledige ledigheyt, stichtelijcke tijt-kortinge

Eer-dicht, Over de Geestelijcke Gesanghen, leer'lijcke Historien, ende Bruylofts-Liedekens. Berijmt door C. I. VVits.

[p. 217]

't Kan gesonghen werden op de stemme van de Lof-sangh Marie. Mijn Ziel maeckt groot den Heer.

1.

HIer vint ghy nutte leer, Tot stichtingh, en Gods eer,
Voor jongh, en oudt, beschreven: Maer gheene ydelheyt,
Die ons een wech bereyt Tot ongebonden leven.

2.

't Is leeringh, die 't gemoet, In zeden bet'ren doet,

En, in Gods vrees verrijcken: Door Wits beploeghde stof,
Waer in als in een Hof, Hy 't al soeckt te verrijcken.

3.

Hy toont hier in dit Deel, Historien seer e'el,

Op sanghs-gewijs beschreven, Die 't oordeel beter maeckt,
So haest dees' vrucht men smaeckt, Tot spoor, van beter leven.

4.

Ja ! leert, de ware Deucht, Die een gemoedt verheucht,

Daer Godes Geest, woont binnen, Hy raet die nemen aen,
En vyerigh daer na staen, Deur drift, van 't wel besinnen.

5.

Men kan hier plucken al, Wat yeder dienen sal,

In alderhande staten: In voor of tegen-spoedt,
Na dat het u ontmoet, Kompt ghy het recht maer vaten.

[p. 218]

 

6.

 

Hier dan u Leed'ge tijdt, Onledigh doch verslijt,

 

Door stichtelijck bedencken: Want Wits door rijm, en re'en,

 

Versien oock met gebe'en, Tot nut, ons dit kompt schencken.

 

 

 

7.

 

Hy treckt oock hier de Jeucht, Wijst aen de ware Deucht,

 

In Bruylofts-Feest te houden, In plicht van sangh en dicht:

 

Toont ooc een Huw'lijcx-plicht Voor alle Nieu-getrouden.

 

 

 

8.

 

Voort sticht'lijck hy voor-draeght, Hoe men de vrees verjaeght,

 

Des Doots, en oock, der Hellen, Ja ! sterct het swack gemoet,

 

Dat het geheelijck doet, Sijn troost op Gode stellen.

 

 

 

9.

 

Daer die de Werelt mint, Schoon hy door toe-val vindt,

 

Kroon, Scepter, en 't gebieden. Al was 't met Croesus goedt,

 

En Alexanders spoedt, Noch vindt in 't end' maer lijden.

 

 

 

10.

 

Maer die na 't Hemels tracht, Een heer'lijck goedt verwacht,

 

Ver' boven alle schatten: Ver' boven al 't gebiedt,

 

En 't luck dat men hier siet, Meer als men kan bevatten.

 

 

 

11.

 

Daerom ghy Momus rot, Dees' leer-deucht niet bespot,

 

Door nijdigheyt gedreven: Sy dienen ons tot tucht,

 

En zyn uyt goede sucht, Godsdienstelijck beschreven.

Pieter Simonss Potter, Schilder.

Had' ick 't herdrucken van dit Boeckjen, eer vernomen,

Ick was met mijn Gedicht soo laet niet voor-gekomen,

Doch houd' my noch vereert, nu 't anders niet kan gaen,

Dat ick, tot lof van Wits, dit blaedtjen mach beslaen.

Tracht steeds na beter.