Stichtelijcke bedenckinge, onledige ledigheyt, stichtelijcke tijt-kortinge

Geestelijcke Opstandinghe.

Stemme: Verdwaelde Koninginne, &c.

1. Myn Ziel ! wilt ghy be-erven
Hier na des Hemels vreucht ?
Soo moet in u nu sterven
Al 't geen dat niet en deucht:
U ouden aerdt, Moet in der Aerd'
Als duysterheyt verdwijnen,
Sal Christi Licht, Zijn op-ghericht,
In u, en heerlijck schijnen.
2. Wilt ghy ten eeuw'ghen leven
Uyt sondens graf op-staen ?
Gerecht'heyts Son verheven
Moet hier in u op-gaen,
Die moet wel klaer, Steeds voor en naer,
Ter eeren Godes lichten,
U waerdste goedt, Dit wesen moet:
En and're meed' te stichten.
3. Gods Geest met nieuwe vruchten,
Sal in u niet op-staen,
Of d'Oude Mensch moet vluchten
Van u, en soo vergaen:
Dit's u een pijn, Doch 't moet soo zijn,

[p. 209]

 

Al 't Oud' moet ghy verliesen:

 

't Moet al om veer, Wilt ghy in eer

 

Met Christo we'er verrijsen.

 

4. MEt hem soo moet ghy strijden,

 

Anghst, prijckel, nood' uyt-staen,

 

Oock veel versmaetheyt lijden,

 

Ja in den doodt oock gaen:

 

Een Knecht ghewis, Niet beter is

 

Als sijn Eerwaerde Heere,

 

Ja ! 't is hem eer, Die met sijn Heer,

 

Bekomt de Kroon der Eeren.

 

5. Godts Soon in Eer' op-staende

 

Verwon Sond', Duyvel, Doodt:

 

Sijn Son in u op-gaende,

 

Sond's duysterheyt verstoot:

 

Dit heyligh Licht, U Ziele sticht,

 

Wilt in u hert dit sluyten:

 

Och ! op dien Gast, Eerbiedigh past,

 

Hy brenght u rijcke buyten.

 

6. Ey ! wilt hem wel tracteeren,

 

Op dat hy by u blieft,

 

En hem na waerde eeren,

 

Doet graegh wat hem belieft:

 

Bedroeft den Heer, Doch nimmermeer

 

Met uwe duyst're wercken,

 

En bidt hem aen, Dat hy voortaen

 

U in het goed' wil stercken.

Denckt in alle uwe wercken, dat Godt u siet: ende tracht oock hem te sien in alle sijne wercken: 't een sal u verbinden hem te vreesen; 't ander sal u op-wecken om hem te beminnen. De vreese des Heeren is 't beginsel der wijsheyt: ende de kennisse Gods is de volmaecktheyt der liefde.

I. de la Montagne.