Stichtelijcke bedenckinge, onledige ledigheyt, stichtelijcke tijt-kortinge

[p. 148]

Heylsame vruchten uyt het Lijden Christi, voor de Geloovighen.

Op de Stemmen: Onlanghs geleden daer ick lach en sliep, &c. Ofte, Al wat men hier in dese Werelt siet.

1. MYn Ziel, u suchten, Sal seer haest vergaen,
Als ghy de vruchten Uyt Christi doodt ontstaen,
Wilt mercken an Tot uwen troost en vreucht,
En u als dan, In Godt te recht verheucht.
2. Ach ! Christi lijden, Komt droef in mijn ghedacht:
Heer, tot verblijden, Ick op u Liefde acht,
Dat ghy om my U lieven Sone gheeft,
Die stelt my vry, Mijn last gedraghen heeft.
3. Laet my niet draghen, O ! Heer, u toornigheyt,
Ghy hebt mijn slagen Op uwen Soon gheleyt:
Hy heeft om my, Vrywilligh die ghele'en,
En maeckt my vry, Voor u, door sijn Gebe'en.
4. Al zijn mijn sonden Seer over-swaer, o ! Heer,
't Bloedt uyt de wonden Mijns Heylants weegt al meer,
Och ! siet die aen, En hebt met my ghedult,
Hy heeft voldaen, Mijn over-groote schult.
5. Ick weet, o ! Heere ! Ick heb u toornigheyt
(Tot mijn oneere) My selven op-geleyt:
Maer konde my Daer uyt niet redden we'er,
Maer alleen, Ghy, Door uwen Soon, o ! Heer.
6. Hy leed' de slaghen Die noyt gheen quaedt en deed',
Ick die de plaghen Verdiende, gaen in vreed'.
O ! seltsaem Recht, Een goeden Soon die lijdt,
Een quaden Knecht Die werdt daer door bevrijdt.
* * *

[p. 149]

 

7. MYn eeuwigh Leven Uyt Christi Doodt ontstaet,

 

Ick ben verheven Al door sijn schand' en smaet:

 

Lof, goeden Godt ! Ick ben de straf ontgaen,

 

Dit bitter lodt Heeft uwen Soon ontfaen.

 

8. Ghy leert ons mercken Hoe u Gerechtigheyt,

 

Te saem kan wercken Met u Barmhertigheyt:

 

O ! groote Daed', O ! over-kloeck beleyt,

 

Ghy gheeft Genaed', Quest geen gerechtigheyt.

 

9. Doen ick voor desen U als een Vyandt waer,

 

Hebt ghy bewesen Dien weldaedt openbaer,

 

Te meer sult ghy My uwen Liefde bien,

 

Om dat ghy my, Komt als u Kindt aensien.

 

10. Door u herbooren Uyt Goddelijcken zaedt,

 

Laet noyt verlooren, 't Gheen u soo na bestaet.

 

Laet woeden vry De Werelt, Doodt, en Hel,

 

Op onser zy, Blijft steeds Emmanuel.

 

11. Laet dit steeds blijcken, Soo strijd' ick onbevreest,

 

Wilt my verrijcken Met uwen heyl'ghen Geest:

 

Soo sal ick, Heer, U toonen Danckbaerheyt

 

Tot uwer Eer, O ! Godt, vol Majesteyt.