Stichtelijcke bedenckinge, onledige ledigheyt, stichtelijcke tijt-kortinge
(1649)–Claes Jacobsz Wits–
Auteursrechtvrij
[pagina 100]
| |
Stem, Psal. 79. De Heyd'nen Zijn &c. Ofte, Antwerpen rijck &c.1. O Goeden Godt, o ! Heere der Heyrscharen,
Hoe langh dus bang sult ghy u volck beswaren
Met ramp op ramp, door uwen straf rechtvaerdigh:
Och Heer ! ick ken 't, wy zijn 't wel dubbel waerdigh,
En voelen noch genaedt,
Selfs in dit bitter quaedt,
Van uwe vyer'ghe Roeden
Die wy ghevoelen staegh.
Och ! laet ghenaed' de plaegh
Van u gramschap verhoeden.
2. Wy vallen, Heer, ootmoedigh voor u voeten.
Och ! tot u eer wilt meer en meer versoeten
Den droeven plaegh, die wy (eylaes) ghevoelen.
Laet Tranens-vloedt de hit uw's gramschaps koelen.
Och ! houdt u strenghen handt
Niet teghen ons ghekant
Om onse snooden sonden.
Gun dit ons droef Gebedt,
En voor u ooghen set
Ons' Heylandts reyne wonden.
3. Des Pestes vyer door u gramschap ontsteecken
Verteert u Volck. Veel Kruyssen, Doodes teecken,
Wassen steeds aen. Den Krancken deer'lijck klagen,
En veel dan noch beschaemde wonden dragen,
En zyn met pijn vervult,
Pijn maeckt haer onghedult,
| |
[pagina 101]
| |
Dus veel ontsinnigh tieren,
Ja, rasen soo verwoet
Dat men haer houden moet
Met dryen, en met vieren.
4. Dit hooren wy, en sien 't met natte ooghen,
Maer boven al is onsen Ziel bewoghen
Met al dien hoop, die haer niet wel bereyden,
En troosteloos dus uyt dees' Werelt scheyden.
Veel zyn van deuchden bloodt,
d'Een dagh fris, d'ander doodt,
En doen (soo 't schijnt) gheen boeten.
Ghy stoot haer (als onwaerdt
U gunst hier op der Aerdt)
Met gramschap onder voeten.
* * *
5. OCh ! dagh aen dagh siet men veel Dooden dragen:
Die dien verliest, die hoort men treurigh klagen:
Och ! och ! by een, en wil het meest niet blijven,
Want hier en daer, wel twee, drie, vier en vijven,
Ja oock ses, seven, acht,
Werd' uyt een huys ghebracht,
Veel Huysghesinnen sterven.
Ghenaed', genaed' , o Heer !
Och ! laet tot uwer eer
Ons uwe gunst verwerven.
6. U reyne Schaer die door u Gheest steeds strijden
Teghen de sond', die doet u handt oock lijden
Dees' fellen Pest: Ja oock de grootst' ellenden:
Doch u Goedtheyt doet dit ten goeden enden.
Dees' kranckheyt, pijn, en noodt,
Ja selfs de bitt're Doodt,
En kan haer Ziel niet krencken:
Ghy houdt haer al te waerd'
Dat sy betre'en de Aerd',
En wilt haer d'Hemel schencken.
7. Geeft dat wy (Heer) staegh sterven moghen leeren,
| |
[pagina 102]
| |
Met ware boet nu leven tot u eeren.
Dit is het hooghst' daer wy gestaegh om smeecken:
Och ! gheeft ons lust altijdt daer van te spreecken,
Op dat wy met aendacht
Op u komst' houden wacht,
En vrolijck teghen treden,
Roepen met vlijtigheydt
Komt, Heer, wy zijn bereydt,
Met u te gaen in vreden.
Gedicht den 21. Octob. 1636. |
|