Stichtelijcke bedenckinge, onledige ledigheyt, stichtelijcke tijt-kortinge
(1649)–Claes Jacobsz Wits–
AuteursrechtvrijStemme: Schoonste Nimphje van het Wout. Ofte, Lustigh Hymen als een man.1. ICk voel nieuwe vreuchde soet In 't ghemoet,
Want mijn Heylandt is ghebooren,
'k Wil me'e vyeren dese Feest, Bly van Geest,
Oock sijn heylsaem Woordt gaen hooren.
| |
[pagina 81]
| |
2. 'k Wil mijn vreucht, met bly geluyt, Storten uyt,
En Godt danckbaerheyt bewijsen:
Brenghen tot Gods eer in 't licht, Nieu ghedicht,
Om sijn heyl'ghe Naem te prijsen.
3. Want seer groot is nu het goet 't Welck ons doet
Onsen Heer en Godt van boven,
Die als een onnoosel Lam Neder quam
In een vuylen stal verschoven.
4. 't Heeft sijn Wijsheyt soo behaeght, Van een Maeght
t'Sijner tijdt te zyn ghebooren.
Hy die 't al gheschapen heeft, 't Leven geeft,
Komt hier als een Kindt te vooren.
5. d'Eng'len songhen Gods lof klaer Openbaer,
Tot een Leer ons voor-gedraghen:
Eer den hooghsten Godt vermaert. Vreed' op Aerdt,
In den Mensch' een goedt behaghen.
6. d'Armoed' die een yeder haet Hy aenvaet,
Om ons daer door rijck te maecken,
Met schat die den Ziel gheneest Aldermeest,
Om het eeuwigh goedt te smaecken.
7. Yd'le mensch, noyt recht vernoecht, Hoe 't God voecht,
Laet u Aerdtse gier'ghe lusten.
Hy die 't alles brachte voort Door sijn Woort,
Moest daer in een kribbe rusten.
8. Ach ! de liefde drongh dus ne'er 's Hemels Heer,
Om sijn Bruydt heel te ghenesen,
Doen sy lagh in kranckheyt groot, Ja heel doodt,
Om de sonden heel verwesen. Ga naar voetnoot+
9. Haren doodelijcken wond' Hy verbond',
Trooste haer met soete reden.
Door sijn doodt en lijden swaer, Kocht hy haer,
Werdt haer Hooft, en sy sijn Leden.
10. Eenen Trou-ringh van sijn handt, Haer verpandt,
Eeuw'ghe liefde tusschen beyden,
Daer noch anghst, noch p'rijckel groot, Duyvel, Doot,
Noyt haer liefde sullen scheyden.
| |
[pagina 82]
| |
11. O ! hoe soet is dit bedenck En gheschenck,
Dat mijn Ziel dus doet verlanghen
En wensche stadigh na dien dach, Datse mach
Dese vreuchde me'e ontfanghen.
|
|