Stichtelijcke bedenckinge, onledige ledigheyt, stichtelijcke tijt-kortinge
(1649)–Claes Jacobsz Wits–
Auteursrechtvrij
[pagina 46]
| |
Stem: Ick gingh noch huyden morghen, &c. Ofte, Van liefde komt groot lijden, &c.1. ALs men recht gaet aenmercken
Des Heeren wijs beleydt,
Hoe dat hy al sijn wercken
Doet in Gerechtigheydt:
En alle dingh seer wel regeert,
't Sal ons' Gheloof verstercken,
Als ons het lijden deert.
2. Niet kan ons over-komen
Of 't komt ons toe van Godt.
Dus moeten wy niet schromen
Voor droefheyts strenghe lodt:
't Is goedt al wat de Goedtheyt doet.
Ten besten van den Vromen,
Dient oock den teghenspoet.
3. Dat Godt ons komt kastijden
Is rechte Vaders aerdt,
En 't is bly-endigh lijden,
Dat ware vreuchde baert,
Laet ons maer toonen lijdtsaemheyt,
Ons naeckt ghewis verblijden,
Godt heeft het toe-gheseyt.
4. En laet ons recht bedencken
Ga naar voetnoot+De lijdtsaemheyt van Job,
En al die Godt gaet schencken,
De worst'lingh van Jacob.
O ! 't is de beste Medicijn,
| |
[pagina 47]
| |
Die 't Vleesch wel schijnt te krencken,
Maer 't werdt Ziels soeten Wijn.
5. Recht kan Gods Woordt dit toonen,
Exemp'len zynder veel:
Maer Gods wel-lieve Soone,
Is een voor-beeldt geheel,
Die door volmaeckte lijdtsaemheyt,
Verworven heeft de Kroone,
Vol glants en heerlijckheyt.
6. In hem wy overwinnen
Al 't lijdens groot ghewelt.
De Lijdtsaemheyt van binnen,
Maeckt uytterlijck een Helt,
O 't is een Heldt ! en stercken Man,
Die met vernieuwde sinnen,
Al 't quaedt verwinnen kan.
7. Sullen wy dan beswijcken
Als een met onbescheyt
Sijn boos ghemoedt laet blijcken
Aen ons door toornigheyt ?
O neen, wy moeten vast'lijck staen,
Hem in 't quaedt niet ghelijcken,
Maer met goe re'en aengaen.
* * *
IN 't quade te verdraghen
Daer leyt de sterckheyt in,
Niet om yemandt te jaghen
Met een verbolghen sin.
O ! dat is geen vernieuw't ghemoet,
De Heer die wil hem plaghen
Die selve wraecke doet.
9. Al ons' hoop en betrouwen
Moet zyn op Godt den Heer,
Hy sal ons voort op-bouwen
En stercken t'sijnder eer.
In swacken hy sijn kracht betoont,
| |
[pagina 48]
| |
Sijn gunst sal niet op-houwen,
Want sijn Gheest in haer woont.
10. Comt, laet ons met Ghebeden
Aenhouden tot den Heer,
En met ghebogen leden
Geloovigh knielen ne'er,
Eerbiedigh voor sijn Majesteyt,
Hy heeft ons gunst en vrede,
In Christo toe-gheseyt.
11. Och ! in dit droevich leven
Gantsch gheen volmaecktheydt is,
Niemandt, hoe hoogh verheven,
Is vry van kommernis.
In 't kort, yeder heeft sijn verdriet,
Godt wil elck sijn deel gheven,
Niemandt sijn kruys ontvliedt.
12. Bedenckt vry dat gheen saecken
Geschieden by gheval,
Men kan 't niet anders maecken,
Want Godt regeert het al:
SOO Neemt u kruys oock aen voor goet,
En denckt, dit's van den Heere,
Die 't tot mijn besten doet.
|
|