Stichtelijcke bedenckinge, onledige ledigheyt, stichtelijcke tijt-kortinge
(1649)–Claes Jacobsz Wits–
AuteursrechtvrijStem: Ach ! treurt nu mijn bedroefde Schaepjens.1. SY alle die in sonden leven,
Van 't boose Vleesch heel overheert,
't Is noodigh dat sy haer begheven
Tot Godes Woordt, 't welck haer recht leert,
| |
[pagina 27]
| |
Hoe dat de sonde
Gheeft Godts Majesteyt
Veel droeve wonde,
O seer schrick'lijck feyt !
Waerd' bitterlijck beschreyt.
2. Wilt yd'le mensch wel overweghen
Al die ghenaden van den Heer,
Die ghy hebt onverdient verkreghen:
Waer blijft u danck, u dienst, u eer ?
Dienst gaet betoonen
Eenen Knecht sijn Heer:
Rechtaerd'ghe Soonen
Doen haer Vaders eer.
Godt verdient van ons meer.
3. Op, trage Mensch, wilt recht be-ooghen
Al 't goedt, dat ghy door sonde derft.
Och ! werdt door schrick'lijck quaedt bewoghen
Dat u ghenaeckt soo ghy soo sterft:
Ey ! wilt bedencken
Dat ghy Godt onteert,
V selfs gaet krencken,
En u naesten deert,
Och mensch ! dit alles weert.
4. Mint ghy u Naesten, Selfs, en Godt,
Soo drijft van u al 't sondigh quaet.
V grootste Vyandt wilt uytroode,
Ja doodt hem, eer hy u verslaet.
Bidt Godt Almachtigh,
Boetveerdelijck aen,
Door sijn handt krachtigh
Sult ghy wel bestaen:
Vanght maer gheloovigh aen.
5. Godt siet barmhertigh aen den ghenen
Die haer bekeeren met ootmoedt,
Hy neemt acht op haer droevigh weenen,
En suyvert haer, door Christi bloedt.
| |
[pagina 28]
| |
Weest, Sondaer, moedigh,
Neemt nu waer den tijdt,
Daed'lijck en spoedigh,
En soeckt gheen respijt,
Want 't leven haest ontglijdt.
|
|