lende herte, de eerwaerde, stichtelijcke Dicht-konst, stellende my selven als een Leerlingh, ende Dienaer van haer uyt-nementheydt: diens Honigh-soete vruchten my soo smaeckelijck, en aenlockende zijn gheweest, dat ick veel van mijn buyten-tijden, als oock eenighe Winterse langhe Avonden in haren loffelijcke Dienst besteede: ende als mijn malende herte met meer stichtelijcke bedenckinghen overladen was, en heb ick die niet ledich laten by haer selven verteeren, maer heb dien door mijn leer-suchtighe Musa, te weten, de Dicht-konst, tot mijn selfs bestraffinge, leer ende troost laten uyt-quelen. Maer alsoo mijn onvernuftigh breyn (ten aensien van mijn groote lusten) veel onderrichtinghe van nooden hadde, ende my die heeft ontbroken: so heeft mijn groote lust, door mijn kleyn verstandt, dit tegenwoordighe, met noch yet anders geteelt. Dient deshalven desen mijn kleene gave, ende eenvuldigh schrijven, insonderheyt voor my selven, ende slechte verstanden die my ghelijcken.
Soo koom ick dan Eerwaerde Biens, dit u E: op te offeren: niet om u te leeren, ofte te stichten (want ick sulcks van u E: wel behoefde) maer om hier door een kleen kenteecken te geven, van mijn groote danckbaerheyt dien ick u schuldigh ben.
Eerstelijck, voor de groote nuttigheydt die ick (door Godts ghenade) voor desen in mijn Jeucht heb ghenoten, door het lesen van u aerdigh, ende seer stichtelijck Handt-boeckjen, zijnde verciert met veel uytnemende Gedichten, die mijn herte soo hebben gheroert, ende de Waerheyt van de H. Gereformeerde Religie soo klaer vertoont, dat my, door Godts Zeghen, alle twijfel verliet. Oock hebt ghy, op mijn versoeck, met u Christelijcke beleeftheyt (die ghy den kleynen, als den grooten ghestadigh bewijst) my vorder ghedient, ende als metter handt in de schoot der H. Kercke geleydt, tot seer groote vreuchde, ende troost van mijn conscientie.