Willem Witsen aan J.H.E. Arntzenius-Witsen
Plaats: [Amsterdam] |
Datum: 16 februari 1917 |
Verblijfplaats: KB 79 E 42 |
[1:1]
Oosterpark
16 febr. 1917
Lieve Cobi,
Hartelijke gelukwenschen met den feestdag van morgen. Ik hoop dat je nu heelemaal hersteld bent van de laatste ziekte en dat jullie een genoegelijk dagje er van maakt. De tijden zijn er wel niet naar, maar je moet dan maar denken dat 't nog veel erger kon, vooral voor ons in Holland; bovendien, er zullen wel weer eens betere dagen komen ook, we moeten maar zien dat we er gaaf door komen. Er is toch altijd nog zoo veel goeds en prettigs, als je je maar
[1:2]
niet te veel uit 't veld laat slaan. Ik heb in den laatsten tijd niets van je gehoord en misschien is dat wel een goed teeken. Trouwens ik ben je nog antwoord schuldig op je laatsten lieven brief maar 'k heb 't altijd zoo druk met werk dat 'k er moeielijk toe kom. Zooals gewoonlijk werk 'k altijd door, al is 't voor 't oogenblik alles voor niks. Maar dat komt ook wel terecht. Van avond was Willy hier en hebben we zooals gewoonlijk vrijdags, muziek gemaakt. De twee sonaten van Mendelsohn die we nooit spelen; ze deden me zoo denken aan vroeger
[1:3]
aan 't Westeinde en Verhulst en Holmer. Weet je nog hoe die de d dur speelde? En die in bes heb 'k voor eenige jaren met jullie in Diligentia gehoord van Hekking. Wat was dat mooi! Waar Hekking nu zit? En of hij nog wel eens cel speelt? 't Zal heerlijk zijn als hij weer heelhuids hier terug is! - Dat vechten moest nu maar eens uit zijn, 't draait toch op niets uit. Weet je wat hier gezegd wordt van de Duitschers? Dat ze 't nog zoo slecht niet hebben want de keizer schiet nog altijd bokken, de kroonprins hangt nog altijd den gebraden haan uit, de agrariërs zitten nog altijd op de eieren,
[1:4]
de rijks kanselier bakt nog zoete broodjes en 't volk eet alles voor zoete koek op! Tout cela! Maar dat zal je misschien in den Haag ook al gehoord hebben. Wij hebben erg gesukkeld met 't gas dat niet branden wilde ('t is van daag in orde gekomen) zoodat 'k den heelen dag met mijn winterjas werken moest. En alles zoo vreeselijk duur en moeielijk te krijgen. Maar we hebben geen klagen, als 't niet erger wordt! En ook dan! We moeten maar geduldig afwachten, Marietje is gelukkig wel en ziet er uit als 'n roos. Ze feliciteert je ook hartelijk en wenscht je 't beste. In Mei moet 'k in Rotterdam zijn maar geef 't plan van Ew. nog niet heelemaal op.
Hartelijke groeten van ons beiden ook aan allen en 'n zoen van
je
Wim