Willem Witsen aan J.H.E. Arntzenius-Witsen
Plaats: aan boord van de Nieuw Amsterdam, op weg naar New York |
Datum: 3 januari 1915 |
Verblijfplaats: KB 79 E 42 |
[1:1]
[briefhoofd Holland-America Line, Rotterdam]
[S.S.] New-Amsterdam
3 Jan. 1915
We zijn nu midden in 'n storm; voór op 't promenade dek staan de menschen te kijken (het is met glas in koperen ramen afgeschoten) naar de reuzen golven die angstwekkend komen aanrollen en waar 't schip met z'n boeg inschiet om zich dadelijk weer op te richten en dan slaat zoo'n golf over 't voorschip (de 3e klasse) heen over 't promenade dek en tegen de glazen! Dat promenade dek is half zoo hoog als 'n huis van de waterspiegel af, je kan begrijpen hoe prachtig 't is om naar dat spektakel te kijken. De wind loeit en giert ontzettend en zooeven vertelde 'n Amerikaan dat 't de hoogste graad is van storm,
[1:2]
eén graad meer dan is 't 'n orkaan. Hoewel de zeeën enorm zijn en je wel voelt met iets zeer buitengewoons te doen te hebben, had 'k me toch iets anders voorgesteld van 'n werkelijke storm. Maar dat komt waarschijnlijk dat zoo'n groote boot er bewonderingswaardig kalm door heen stevent en iedereen kalm blijft en 't heelemaal niet gevaarlijk lijkt. Ik sprak een matroosje dat zei ‘U zal nog wel wat anders zien als we door de banken gaan (over 2 dagen) dan hebben we kans op 'n orkaan en misschien wel op 'n cycloon’. Maar 'k geloof dat-ie me bang wou maken - hoewel hij slecht weer voorspelde, gisteren, en 't nu stormt. Gisteren avond is Marietje
[1:3]
meê aan tafel gegaan (alle andere dames waren afwezig!) en hebben we 's avonds zitten schaken in de smoking room. Later heb 'k geschaakt met 'n meneer Enthoven uit Amsterdam, naar 't schijnt 'n zeer musicaal man, die ook vroeger meê speelde in Sempre Crescendo onder Joseph Cramer, en wel als concertmeester! We hebben heel wat herinneringen opgehaald uit dien lang verleden tijd en dat is wel gek als je tot 't bewustzijn komt midden op de Atlantische Oceaan te zijn. Hij speelt goed schaak, ten minste hij heeft de 1e partij gewonnen, dat vind 'k prettig want dan moet 'k m'n best doen. Marietje is nu heelemaal in orde en wandelt over 't dek in den storm alsof ze altijd op zoo'n hobbelend schip geweest is! Maar 't is niet zonder gevaar omdat 't dek zoo glad is van 't zeewater: dat bleek mij van morgen want 'k gleed uit en zou leelijk gevallen zijn als 'k me niet had vastgehouden aan 'n stang! Dat leven aan boord bevalt me wel; 't is heel gezellig en vol afwisseling. 't Is jammer dat jullie er iets tegen hebben want jij en Cobaatje en Bram en Tholen zouden 't toch ook heerlijk vinden, alles is zóó geriefelijk en er is 'n piano in de library, 'n heel rustig, groot prettig vertrek, en 'n Japansche tea room boven op 't dek! Dan zouden we samen Amerika kunnen zien! En of je nou naar Switzerland gaat of naar Amerika, 't is net 'tzelfde!