[1909]
Gerrit Jan Hofker aan Willem Witsen
| Plaats: [Den Haag] |
| Datum: [eind mei 1909] |
| Verblijfplaats: KB 75 C 51 |
[1:1]
Kanaal 60.
Beste Wim, hartelijk dank voor je mooie briefkaart en nog wel voor het prachtige boek. Het is de moeite waard er over na te denken, of mijn boek er bij wegvalt of niet. Papier, wel; de letters van N. in de beide boeken zijn van tweeërlei opvatting; de etsen zijn twee verschillende dingen als de wezenen die ze uitbeelden verschillend zijn (het is een prachtig stuk werk je ets) en van de banden kan ik niet zeggen, dat den wit ivoren band wegvalt
[1:2]
bij den leeren van Willem. Integendeel heb ik nog eens gedacht, van den week, dat 't zoo'n exquis procédé is, batikken op perkament voor banden.
Komt 't door 't leer, dat 't boek van Willem beter open valt? Dat is een voordeel. (Hoe komt 't toch dat 't boek van mij, dat jij hebt, zoo open gaapt? 't Mijne is altijd pot-dicht.)
Alles bijeen geloof ik dat je opmerking bij Versluys over de beide boeken maar een aardigheid voor Versluijs bedoelde te zijn, want ik zie, ook met het nieuwe
[1:3]
boek er bij, het eerste boek nog altijd even exotisch-mooi en Willem's boek is voornaam-stijlvol, twee qualiteiten die elkaar geen afbreuk doen.
Het zou heel begrijpelijk zijn als, achteraf, het eerste boek een probeersel bleek, maar ik heb alle gerustheid, dat het mooie er in niet iets betrekkelijk is geweest.
Maar wat een papier! Prachtig!
Nu ik toch over het boek van W. en 't mijne schrijf (twee boeken met dezelfde kosten, dezelfde kostelooze medewerking van jou en N.) treft 't dat Versluys bij grootere uitgaaf (Japansch papier) en
[1:4]
25 gl. ontvangst per boek, bij een verkoop van 104 ex. 1000 gl. kan afdragen, terwijl van Looy die bovendien nog 200 ex. gewone uitgaaf (die bijna niets kostte) verkocht, bij N. klaagt, dat hij een verliespost op de uitgaaf heeft. Het eenige verschil is de 50 gl. die hij mij gaf.
Bovendien is jouw plaat verdwenen en heeft v.D. mij het kontrakt opgevraagd en mij, niettegenstaande rappel, nooit teruggegeven.
Ik geloof, dat v. Looij minstens aan de zaak zijne gewone verdienste heeft gehad en voor hem volstrekt niet is buitengesloten, dat te eeniger tijd het zaakje onder een anderen vorm nog wel eens wat zal opbrengen.
[2:5]
Ik stuur je hierbij een uitknipsel uit eene courant met prijzen bij F. Muller van jou en anderen. Wellicht interesseert het je. Ik heb zitten denken, wat 't Zigeunerkamp is. Ik ken dat schilderij niet.
Het is hier de eerste, door en door zomersche dag. Heerlijk!
Je herinnert je dat ik over de passe-partouts sprekende N. zei, dat 't nu bij van der Ende ook geld kost passe partouts te laten maken en in mijn brief heb ik later ook nog eens gezegd, dat als er kosten bij de firma uit zouden voortspruiten, ik 't dan wel van haar zou hooren.
Dat doet de firma nu ook, maar, stel je voor, beste Wim. De drie passe-partouts 7.50, vracht 0,25 = 7.75. Dat komt
[2:6]
uit. Kost dus het passe-partoutje voor het catalogus-etsje, klein als een groot portretje, 2.50 gl.?
Praat er nooit N. over, want ik heb wel eens gemerkt (bij je trouwen toen ik zekere stoelen bij v.W. duur vond) dat hij dan kwaad wordt en zegt: duur voor iemand die 't niet koopen kan, maar het is een waarschuwing voor me voortaan met v.W. niet aan te halen. Ik moet dan maar de grijze passe-partouts van van der Ende nemen. Lijsten met passe-partouts en al, als de witte om Wouter en den appelboom, kosten mij bij v.d.E. 5 à 6 gld. Het mooie
[2:7]
lijstje om mijn portret in de achterkamer (je weet wel, dat inloopende bruin houten (noten?)) kost kant en klaar 1.50 gl.
Passe-partouts en etsen zijn nu bij v.d.E. om gelijst te worden.
Ik zou wel eens willen weten of zulke detail-prijzen niet bijzonder hoog zijn, ook volgens jou. Prachtige vellen Japansch kosten toch maar 1.50 is 't niet?
Vergeef mij dezen pecuniairen brief en denk maar, 't is een huisvader die schrijft en die maar steeds z'n jongens grooter ziet worden en zijn salaris stabiel ziet blijven. Dat maakt wel eens wat angstig.
[2:8]
De plannen tot verbetering der traktementen zijn blijven steken. De kamer gaat uiteen zonder iets te hebben gedaan.
Een grap van Arthur bij Riche, op dien middag, toen wij er aten:
Tegen een kellnertje die heel gewichtig een dessertje komt brengen: Heel ingehouden deftig en als ter loops: Je broek zakt af.
Nooit in der eeuwigheid zal die jongen weer zóó schrikken als op dien gedenkwaardigen stond.
Toen hij weg was, wist hij (Arthur) niet meer ernstig te worden van 't lachen.
Hartelijke groeten, ook aan M. en van M. Schrijf eens gauw weer een kaart,
je
Jan
Auteursrechtvrij