Willem Witsen aan Elizabeth Witsen-van Vloten
| Plaats: Brussel |
| Datum: 23 juni 1902 |
| Verblijfplaats: UBA, XXX A 46, 952 |
[1:1]
Brussel 23 Juni 1902
Ik zal je maar even schrijven Beb, - 't vertrek gisteren was zoo plotseling - 'k kwam in 'n akelige nauwe 2e klas te zitten in 'n vreeselijke atmosfeer - 'k had pijn in al m'n ledematen van 't gedwongen zitten in dien boemeltrein en heb 't niet verder kunnen brengen dan Ostende. Ik dacht, daar heb je ten minste de zee en 'n bad leek me 'n uitkomst. Maar wat 'n strand! Niets dan 'n baaitje tusschen eindelooze steenen kaden - en zoó vol en onsmakelijk dat 'k den moed niet had er in te gaan. Ik ben toen, na wat gegeten te hebben, in den express gaan zitten naar hier, 't is wel 'n beetje om maar 't is de groote lijn en in 'n express kan me 't zitten niet schelen en per slot van rekening zit 'k niet langer dan anders in die boemels. Maar 't is hier snik en 'k loop met m'n ziel onder mijn arm. Ik ga van avond nu maar verder hoewel 'k geweldig
[1:2]
tegen de warmte op de v. Lennepkade opzie. - Je bent die dagen heel lief voor me geweest; dat praten maakt wel vreeselijk wanhopend maar dat is ten slotte allemaal mijn eigen schuld en dus moet 'k dat maar dragen als de rest. Ik wil graag nog 's terug komen later in den zomer, als 'k mag. Maar je moet niet, zooals in 't treintje, zeggen dat alles nog ànders kan; je weet wel wat we allemaal besproken hebben op die wandelingen in Ede, en als daar iets aan te doen was, door welke krachtsinspanning ook, dan zou 'k 't wel doen. Niemand kan 't begrijpen die er buiten staat maar 'k heb met niemand te maken en al draaide iedereen mij den rug toe 'k kàn niet anders. 't Eenige wat mij nu nog rust geeft is juist die oplossing; beschouw die zelf nu maar als gebeurd en vermoei je hoofd er niet verder meê, want dàt is vreeselijk, dat je nog altijd denkt dat 't ànders kàn!
[1:3]
Als je mama nog komt vergeet dan niet haar te vragen of ze je zoo gauw mogelijk wilt laten beschikken over 'n bepaalde som (ongeveer 8 000. gl.) voor dien grond. Want ten eerste kan ik zooals je weet alleen maar 'n gedeelte betalen (ongeveer 5 000.) en ten tweede zou 'k dat geld graag aan Willem en Frank terug geven, hoe eerder hoe liever. En als zij je maar 20 mille wil toestaan, schrijf 't me dan, dan zeg 'k aan van den Arend dat hij die punt aan 'n ander kan verkoopen. Voor 't heele stuk heb je alles in alles 25 000- noodig.
Groet de lieve mannen van me, dag Beb dag dag
W.
Als die etsen niet gauw komen schrijf 't dan even, dan zal 'k door v. Wisselingh &Co. laten reclameeren.
Auteursrechtvrij