Elizabeth Witsen-van Vloten aan Willem Witsen
| Plaats: [onbekend] |
| Datum: [1902 of 1903?] |
| Verblijfplaats: UBA, XXX A 46, 1192 |
[1:1]
't Blijft altijd 't zelfde ik voel als geregeld als goed geéquilibreerd mensch dat ik nooit zal handelen in een gewrongen toestand - dus schrijf wanneer je een gesprek wilt houden. Denk niet dat we iets hebben afgesproken, want je hebt me in verbetenheid enkele dingen toe gebeten, en vergeet dat ik handelen moet en dat ik daarvoor eisch een behoorlijk bespreken waarin ik, zooals jij altijd gewoon bent geweest maar niet van mij ooit duldt, zeg
[1:2]
wat op de besproken dingen en die de zaak raken, mijn meening is. Ik heb nu voldoende gezien hoeveel jij je zelf handig fopt om geen dupe langer te zijn maar beloof me dan eens zoo verstandig mogelijk te zijn en niet rond te vliegen, en je zelf ook meester te blijven want dit is geen bespreken en op zoo holderdebolderig optreden kan iemand niet over eens twijfelaars levens omstandigheden beschikken. Ik kom bij je op de van Lennepkade als je vrouw, ik kom bij mijn man, ik kom bij vafie die zegt zooveel van zijn kindren te houden. Ik denk dat Henri nu wel dadelijk voor zal slaan de vrouwen in questi te gaan interpelleeren, die eens te laten praten want ook banaal zie je, 't is zooveel banaler nog, och arm je bent zoo hals over kop in 't banale gevallen. Willem Willem als ik mogt ik zou je nog zoo graag helpen. Nog ja nog. Denk aan je ouderdom, denk aan je vaders sterfbed en hoe zijn zoons naar hem konden komen zien, naar dat rustig sterven.
Auteursrechtvrij