Willem Witsen aan Elizabeth Witsen-van Vloten
| Plaats: [Amsterdam] |
| Datum: 28 december 1900 |
| Verblijfplaats: UBA, XXX A 46, 1053 |
[1:1]
[briefhoofd Van Wisseling & Co., Amsterdam]
Vrijdag middag 28 dec. [19]00
Nu zit 'k weer hier net of er niets gebeurd is, maar nou achter af ben 'k wel blij dat 'k er geweest ben en dat 'k me tenminste 'n goeie voorstelling kan maken van waar je bent met de mannen en wat jullie doen, ongeveer. Dien avond heb 'k ook aldoor in den trein zitten voorstellen waar je was en toen leek 't me zoo vreeselijk lang, want toen 'k eindelijk! in Arnhem was, was 't nog maar pas tien uur bij jullie en 't feest nog in vollen gang! 'k Ben om verschillende redenen dien avond niet verder gegaan, - 'k had erg genoeg van 't sporen en vond 't idée om om twaalf uur in Amsterdam aan te komen en naar m'n kamer te gaan, niets prettig - 'k heb dus in Arnhem geslapen na eerst goed wat gegeten te hebben, - 'k had 'n honger!.. - en nog wat rijnwijn gedronken te hebben ter eere van de duitsche herinneringen. Ik heb er toch, après tout - heele prettige, vooral omdat je zoo lief voor me geweest ben, en dien avond bij den kerstboom met de jongetjes, heel heel prettig was - ze waren allen drie zoo buiten 't gewone, zoo heerlijk echt en prachtig in hun pret, - maar wat ook 'n heel mooie herinnering voor me is, is
[1:2]
't bezoek aan de fabriek, den eersten avond met Willem; - 'k hoop ten minste dat 'k nog 's in de gelegenheid zal zijn om etsen te probeeren van 't ‘werk’, van die kerels bij de cokes-ovens voornamelijk - en dan ook van de mooie vergezichten en de vallei met de fabriek zooals we die hebben gezien dien ochtend van den 1en kerstdag - dat was heel bizonder mooi, - 'k ben erg blij dat Willem mij dat heeft laten zien, - 'k wou alleen maar dat hij 't wist, dat 'k 't 'm zeggen kon hoeveel 'k eraan had - want 't is voor hem wel 'n heel ding om - en voor de anderen even goed! - met zoo'n vervelende kerel opgescheept te zijn - 'k ben zoo weinig geschikt voor gezelschap en daarom moest 'k 't ook eigenlijk nooit doen. Maar enfin - dat is nou zoo belangrijk verder niet..
Ik ben gisteren even naar Baukema geweest - z'n vrouw was er niet - om 'n studie van 'm uit te werken - zonder veel succes! - Voor 'k wegging - 'k had ongeveer ¾ uur -
[1:3]
kwam mevrouw thuis met de meisjes en heb 'k nog even met haar kunnen praten over de etsen; dat schiet nog niet veel op! Hier is 't nou erg regenachtig en koud, maar heel mooi. Schrijf me nou wannneer je thuis bent. 'k Had gisteren avond heel veel lust om weer terug te komen en je te halen, maar 't was te gek en 'k had net 't restje duitsch geld weer gewisseld - 'k bedoel dat 'k hier 'n beetje sta als 'n malle want 'k ben er heelemaal uit. 'k Zal nou maar Maandag middag thuis komen, reken daar maar op met 't eten om vijf uur. - Mocht je langer weg willen blijven doe 't dan gerust, dat hoor 'k nog wel voor Maandag ochtend. De conducteur in den trein zei dat 'k niet in Oberhausen hoefde uit te stappen en maar door te loopen had naar 't achtergedeelte want dat dat naar Holland doorging. Ik dacht nou ja, 'k houd me aan Willem z'n aanwijzingen, die had duidelijk gezegd dat de trein naar Holland in Oberhausen aan 't zelfde perron stond, aan de andere kant - en die vond 'k ook heel makkelijk en later bleek dat die andere D-trein doorging naar Vlissingen! Die conducteur dacht zeker dat
[2:4]
Arnhem bij Vlissingen lag - wat 'n uilskuiken. Bij 't voorbij gaan van Ede zag
'k je buurvrouw de freule op 't perron - je moet 's nakijken of 't geen gemakkelijke trein voor je is die om eén uur in Ede aankomt, dat lijkt me van wel. Schrijf ook 's hoe je 't nu hebt en of de mannen even lief zijn en veel pret hebben. Je muziek doos is heelhuids over gekomen, 'k heb 'm nog niet laten spelen! Ben je dien avond nog lang gebleven en hebben de andere gasten me niet erg gemist? Dát denk 'k niet hoewel monsieur le Wallon zoo vriendelijk was te zeggen, bij 't afscheid - en natuurlijk zonder ironie! - : c'est bien dommage que vous partez! De eenige die 't jammer vond was jij, lieve moef, en de mannen als ze 't geweten hadden. - Tot maandag dus misschien, hè? Doe maar net zooals je 't zelf 't beste vindt, hoor, - bedank Helene nog wel voor me, ze heeft erg haar best gedaan en groet allen hartelijk.
Dag Beb, geef de lieve mannen 'n hartelijk klappertje van Vafie en laat gauw wat van je hooren - 't liefst maar hierheen, 23 Spui - dan vind 'k 't wel Maandag morgen.
Veel plezier
Auteursrechtvrij