Maria Joseph Franciscus Peter Hubertus Erens aan Willem Witsen
| Plaats: Oostburg |
| Datum: 12 november 1897 |
| Verblijfplaats: KB 75 C 51 |
[1:1]
Oostburg 12 Nov. '97
Beste Wim,
Ik was zeer blijde verrast toen ik voor een paar dagen je invitatie voor je tentoonstelling kreeg. Ze bewees me dat je nog wel eens denkt aan een ouden vriend die zich heeft terug getrokken naar het voor Nederlanders afgelegen land van Cadzand. Je schijnt goed op weg te zijn, 't is geloof ik niet de eerste tentoonstelling van je werken en je zult heel gauw eene plaats van eigen macht en kracht in nemen
[1:2]
in de schilderswereld. Maar ‘je zult’ is niet juist, je doet dat al waarschijnlijk. Ik heb wel lang niets meer van de nieuweren gezien maar destilleerende uit couranten berichten ben ik daarvan overtuigd. Anders die couranten berichten en critieken wat slecht! Maar enfin ik zou het ook niet beter doen. Mocht ik nog voor de sluiting in Amsterdam komen zoo ga ik natuurlijk kijken. Ik heb plan einde dezer maand weer eens naar Holland te gaan. 't Is overigens een interessante streek hier dat oude land van Cadzand waarvan Dante
[1:3]
al spreekt in zijn Inferno. Brugge en Gent in de buurt en in den zomer Blankenberge en Ostende.
Wat zegt je van de litteratuur in den laatsten tijd? Treurig niet waar? ‘Liefde blanke liefde!! gouden liefde!!!’ enz. afgezaagde melodie. Omdat er in het hollandsche volk geen behoefte is een nieuwe melodie te vernemen komt er ook geen. In Duitschland is het hetzelfde: iedereen schrijft goed en daarom schrijven ze allen slecht. Frankrijk natuurlijk alléén houdt het record, natuurlijk zeg ik want sinds Louis XI is het nooit anders geweest behalve enkele korte momenten. En toch in Frankrijk, ook daar schrijft iedereen goed en daarom slecht.
[1:4]
Van oude vrienden hoor of zie ik weinig meer. Ising was nog eens bij me in Vechel zooals ook Israels. Omgang heb ik hier in het geheel niet. Ik ga nergens heen hier en er komt niemand bij me.
In den zomer woont hier op een paar uur afstand de dichter Gustave Kahn met zijne vrouw en kind. Een schilder uit Noorwegen verleidde hier een arm meisje in Oostburg en een duitsch schilder woont in St. Anna ter Muiden. Engelschen schuiven hier ook wel voorbij. Het zijn echter allen stille en in afzondering levende menschen. Ik hoop dat je ook eens komt kijken ik geloof wel dat het je hier zou interesseeren.
Dag Wim, groet Betsy
t.t.
F. Erens
Auteursrechtvrij