Willem Witsen aan Elizabeth van Vloten
Plaats: [Amsterdam] |
Datum: 21 februari 1892 |
Verblijfplaats: UBA, XXX A 46, 904 |
[1:1]
[briefhoofd Mij Arti et Amicitiae, Amsterdam]
Zondag 21 febr. [189]2
Ik zit hier aan 't raam uitziende op 't Rokin mijn lieve Bebpy - en de zon schijnt zoo vrolijk en de sneeuw en 't ijs dooien zoo heerlijk weg dat 't 'n lust is - 't lijkent wel of 't voorjaar al wil beginnen maar zoo ver zijn we toch nog niet. Al die zondagsmenschen op straat zijn afschuwelijk; zoo 'n Zondag ochtend met mooi weer als 't niet te koud is dan schijnen ze eerst voor den dag te komen. God, god wat 'n snuiten idiote zelfvoldane gezichten - dit schrijven is tot zoo ver te beschouwen als 'n hors d'oeuvre van 'n dejeuner - hoewel dan ook 'n beetje verwaarloosd zoo als b.v. 'n enkele aangestoken radijs op 'n schoteltje - 'k denk ook wel dat 't verdere wat 'k je voor zetten zal evenredig hieraan zal zijn. Want nu volgt 'n dikke gewone bam zonder iets als 't zeggen van 'n allergewoonst feit nl. dit dat 'k hier zit op weg naar Bussum. Willem zou gaan en vond 't vervelend alleen - nu achteraf blijkt 't dat Hein ook gaat, dat vond hij zoo'n goed idée met z'n drieën. (Je kunt Willem en Hein hier bij denken als twee sardientjes - nog al groot van stuk maar
[1:2]
van de allerbeste soort.) Ik vin 't ook wel 'n goed idee vooral aan tafel voor de conversatie en eventueel - aardige observatie. We zouden eerst 's morgens gegaan zijn om 12 uur om dan 's middags te wandelen met ons drieën maar 'k kreeg van morgen 'n boodschap van Hein dat ze maar wat later gaan.
Lieve Bebpy waarom schrijf je Pim heelemaal niet 's? Verdient-ie 't niet? Schrijft Pim ook zoo weinig Bebpy lief en is dat 'n reden? Ik vin 't wel heel goed want 'k denk dat Beb daar wel goede redenen voor zal hebben - alleen, 'n klein briefje is zoo gauw geschreven en zoo heel prettig om te krijgen - daarom schrijf ik ook nu 's even en ook (en dit is 't beste gerecht van 't magere dejeuner) om te vragen of Beb asjeblieft woensdag wil komen. Ik weet niet of Karsen er dan zijn zal, 'k denk 't op 't oogenblik niet want 'k heb er nog geen zin in en voor 't ding zelf geloof 'k dat 't beter is nog wat te wachten. Maar in ieder geval wou 'k zoo graag dat Bebpy kwam. Ik reken er bepaald op en dan is 't heel, heel naar als 't niet zou
[1:3]
gebeuren. En waarom zou 't ook niet gebeuren? Als 'k er op reken is 't goed voor alles, want dat weten wij alleen, wanneer we dìt kunnen doen en wanneer dàt. Ik zou ook graag deze week 's in Haarlem komen als dit kan, - en ook heel gauw 's 'n dagje naar Putten gaan als dat schikt - b.v. de volgende maand - dan vraag 'k 't Frank eerst, - gaat Bebpy dan meê?
't Schilderijtje is zooveel beter geworden, Beb - 't is nog wel niet af - maar 't moet nu eerst 'n beetje staan. Nu volgt 't Londensche en 't andere Amsterdamsche. De geveltjes zijn zoo mooi aan de overkant - en de schoorstenen staan zoo kleurig tegen de blauwe lucht - 't geeft me 'n groot verlangen naar 't lekkere voorjaar om studies buiten te gaan maken. Gaat Bebpy dàn meê? Dan ga 'k in 'n bootje daar overal in de grachten om 't Bickers eiland, met m'n schilderkist - als Beb, dan 'n boek meê neemt en 'n paar boterhammetjes zal 't dan niet gezellig wezen? - Lieve Beb, mijn lieve lieve kindje kom je Woensdag? Dag lieveling 'k ga nu even naar boven kijken naar Maris en dan even naar François, hij is veel beter.
Dag mijn Bebpy, lieve Beb
je eigen jongen
Pim