Oude Vlaemsche liederen
(1848)–J.F. Willems–
AuteursrechtvrijDander coninc.2
O ghebenedide dracht
Van onsen menscheliken gheslacht,
Hogheboren inder naturen!
Ic presentere u, te deser uren,
| |
[pagina 436]
| |
Van wieroke mine offerhande,
Ende ghelove dat ghi in u hande
Hebt alle dinc in moghentheden,
Als God doet in drievuldicheden.
| |
Die derde coninc.3
O God ende mensche in een gheboren!
Ende u Maria maget wt vercoren!
Van mirre ic u presentere
Mine offerhande, als die ghere
In u ghelove te volstane,
Ende nemmermere ws dienst af te gane;
Want ic ghelove in alder tijt,
Here, dat ghi God ende mensche sijt.
[Dit door W. afgeschreven lied uit een handschrift van Van Hulthem, waerschynlyk Nr 192 der Bibl. Hulth. MS., behoort tot de XIVe eeuw. De overoude gewoonte van omtrent drie-koningendag dergelyke liederen langs de straet te zingen bestaet thans nog in Vlaenderen. De zangers zyn gedrieën, verkleed met witte tabbaerden en gekleurde sluijers. Een hunner draegt een langen stok, aen wiens einde eene geoliede papieren star is vast gemaekt, welke hy onder 't zingen heên en weer schommelt. In myne kindsheid te Kortryk, en dit jaer nog (1848) te Gent hoorde ik het volgende: Caspar, Melchior en Balthazaer,
Zy gingen alle drie te gaêr,
Maer 't was om te gaen zoeken
Het kindjen in de doeken,
Liggende in eenen verworpen stal
Voor ons groote zondaren al.
Geheel den stal die was vol vreugd,
Alle de beestjens knielden daer neêr,
Den ezel en den os
Die waren vry en los,
Ze warmde dat kindeken,
Al in zijn teere ledekens.
In 't begin dezer eeuw kende men in Duitschland dergelyke sterrezangers, volgens de getuigenis van Von Erlach, Volkslieder der Deutschen, I, bl. 147, en Hoffman von Fallersleben, Horoe Belg., II, bl. 70 en volg. De beschryving welke deze laetste van de duitsche sterredragers geeft, komt nagenoeg overeen met hetgeen ik in Vlaenderen opgemerkt heb. Het volgende drie-koningenlied hoorde ik mede gedeeltelyk te Kortryk zingen.] |
|