Oude Vlaemsche liederen

[p. 336]

CXL.
De koning en de herderin.

‘Ey, schoone nimph,
Aensiet, een machtich koningh
Knielt voor u soete beeld,
En bied u aen sijn staet, rijk en krooningh
Uyt monarchy geteelt:
Slechts voor een lieve kus van uwe lipjes,
Vergunt dat ick mijn brant verkoel,
Vergunt dat ick u borsjes voel,
Haer roode tipjes.’

- ‘Ick ben een maeght,
Een slecht schaep-herderesse,
Mijn rijkdom is mijn vee,
Mijn ouders oud die leerden my een lesse,
En 't was haer laetste beê:
Gedenkt, ach kint, van wie gy zijt gesproten,
Siet dat gy wel u schaepjes hoet,
Gy zijt voor herders op-gevoed,
Niet voor de grooten.’

- ‘Ick sal u hooft een goude kroon opsetten
En voeren doen een staf.’
- ‘O neen! u kroon die sou mijn eer verpletten
En voeren doen in 't graf.’
- ‘Mijn groote prael die sal u schand bedecken.’
- ‘Och dat behoeden al de goôn,
Dat ick sou om een konings kroon
Mijn eer bevlekken.

[p. 337]

4

 

- ‘In mijnen troon daer sult gy zijn verheven,

 

En heerlijk munten uyt.’

 

- ‘O neen, my lust in 't groene veld te leven,

 

En werden 's herders bruyd,

 

En zijn een coningin van vele schaepjes:

 

Een dichte linde is ons troon,

 

Een roose-krans van bloemen schoon,

 

Pronck voor de knaepjes.’

- ‘Wat geeft u 't veld en dese boomgewassen?
Wat gaet gy, herderin,
Des morgens vroeg, voor daegh en dauw en plassen?
Streckt liever niet u sin
Te zijn omringt met gout en blank beperelt?
Voor 't veld een schoone marmervloer?
Een koning voor een lompen boer,
Een pronck der werelt?’

- ‘Natura heeft, o vorst, doe sy my teelde,
Geen kroone toegevoeght;
En nu fortuyn my geen gebied meêdeelde,
Soo ben ick wel vernoeght,
En sal op 't veld of in bosschagie woonen
In stille rust en nedrigheyd;
Dus bid ick dat sijn majesteyt
My wil verschoonen.’

- ‘Onnoosle maeght, hoe zijt ghy soo versteken,
Van weeldens soet aenschijn?
- ‘Sijn hoogheyt weet, eer ick mijn trouw sou breecken,
So straf mijn God Jupijn.
Want in mijn hert heb ick een lief verkoren;
En aen hem, die daer voor 't geboomt
Met zijn gewolde schaepjes koomt,
Mijn trouw gezwooren.’

- ‘Wel gaet en blijft, ghy boersche herderinne,
Met uwen boer in 't wout,
Zaeyt, plant en maeyt, en soeckt u kost te winnen,
Wanneer gy zijt getrouwt.’

[p. 338]

 

- ‘En gaet gy koningh, ick blijf in bosschagie:

 

Gaet by u juffers in het hof,

 

Versoeckt die, door u konings lof,

 

Tot snoo boelaegie.

[Dit lied, door C. Stribe gedicht, is te vinden in het Haerlems Oudt Liedt-boeck, bl. 79. Men vergelyke de zweedsche romance Nanna, door Tollens vertaeld en geplaetst in den bundel: Dichtbloemen bij de naburen geplukt.]