Hansje en Blondje in Bloemenland

[p. 26]

De Paddestoelen.

Alleen de Paddestoelen
Die keken vreeslijk kwaad:
Wij laten ons niet plukken!
We weten hoe dat gaat!

De moeder riep: Kom bij me,
En luister nu eens goed,
Dan zal ik je vertellen,
Dat je niet schreeuwen moet.

Want strakjes komen kinders
Met mandjes in hun hand,
Die hebben aan de schreeuwers
Verschrikkelijk het land.

Zoodra ze hooren huilen
Dan plukken ze voor straf
Met kleine, sterke vingers
De stoute schreeuwers af.

Ik wil wel mee! zei de oudste
En zag haar vader aan.
Zoo! vindt jij het zoo prettig
Om in een vaas te staan?

Blijf liever zoet bij vader.
Je bent een beste meid!
Maar doe geen malle dingen,
Dan heb je later spijt.

Toen kropen alle kinders
Om Paddemoeder heen,
En stonden bang te wachten
Tot de eerste ster verscheen.

Nu mag je wel gaan spelen,
Zei Paddevader toen.
Je vader en je moeder
Gaan nu een dutje doen.

[p. 27]