Kirchröatsjer maiblómme

Et Kruuts en angesj nuuks!
(24 Febroeaar 1927)

Oppen Blie sjtêêt, vas umrankt
Va êê jietter, beum en mai
Et Kruuts
Doa midde óp der plai.
Die plaatsj hauw et at joare-lank,
Os Kruuts,
Vuur ziech alleng; en Joddeshank
Zoog zoeë uvver de jantse Blie.
Et Kruuts, alleng en kloar:
Op der ieësjte blik kôêët me doe zîê
Der Hèar der Hèare Hersjer woar.

Mer hinger Herjotsruk - ocherm,
Wie koam me dróp? -
Hat me zoe êê modern,
Erbermliech îêzerwerk¹⁾ jesjtóp,
Dat alle harmonie verkluurt
En de sjtille, hillieje andach sjtuurt
Van et Kruuts.
Os Kruuts, dat went et mûûët,
Va jenne ziech verdrenge lieët!

Went me ôês die hats et kruuts en jloof wilt drenge;
Moderne weltejêês de uvverhank da bij diech kriet;
Wen aldaagszörg en dûûvelskroam dieng zieël bëenge:
Denk dan aan 't Kruuts, dat de moderne tsiet

1) Een ijzeren urinoir.

[p. 49]

 

Verdrenge wil van ózze plai:

 

En dôê blies mêêster uvver diech,

 

Jraad wie ós Kruuts doch mêêster blieft

 

Uvver de jantse Blie!