Nieu liedt-boeck ghenaemt Der minnaers harten jacht ofte de Groote Aemstelredamsche rommelzoo
(1627)–Willem Dirckszoon Hooft, Jan Jansz. Starter, Jacob Westerbaen–
AuteursrechtvrijOp de Stemme: Kloke-dans.1.
HOe langh sal t' duyren,
Mijn Amaril,
Dat ghy in droeve smert
My sult doen truyren
Om uw ent wil,
En pijnighen mijn hert?
Zult ghy noch langh u Coridon versmaen
En troost'loos laten gaen
Met alle druck belaen,
Die u nid, die u smeeckt,
Die altijd van u spreeckt?
Het is niet wel ghedaen.
2.
Die uwe hayren
Maeckten van goud,
V ooghjes swert en net,
Als ofse waren
Van ebben-hout
In wit albast gheset,
V voorhooft glad, u mondje van corael,
Hoe komt dat hy van stael,
Of ander rouw metael
V hert soo dick heeft ghemaeckt
Dat het noyt en wert gheraeckt
Van min noch minne quael?
3.
Die uwe lipjes
Maeckten soo soet
Dat, die in t'lieve groen
De roode tipjes
Vol suyver bloed
Mach drucken met een soen,
Terstond gelooft en voelt met goed bescheyd
Dat in de soetigheydt
Sijn ziel verdroncken leyt:
Zegt eens, waerom maeckten hy
Vwe sinnen teghens my
Vol wrange suyricheyd?
4.
Ick bid, ick smeecke
Om uwe min,
Ick offer u mijn hert,
Maer, wat ick preecke,
Wat ick begin,
Ghy laet my in de smert:
Hoe dz ic dien, hoe schoontjes d' ic vley,
Hoe dat ick op de hey,
V lof en roem verbrey.
Ghy en stoort u niet aen my,
t'Schijnt ghy zijt al even bly
Of ick lach dan of ick schrey.
5.
Doch, Amarilletje,
Om wien ick ly,
Soo ghy het gaerne siet,
Is het u willetje
Soo doet het vry
En laet het quellen niet,
Ick wou veel eer dat my de swere Dood
Met doncker overgoot
En mijne oogen sloot,
Ick heb liever dat ick ly,
Dat ick dood ben, als dat ghy
Van vreugd soud zijn ontbloot.
|
|