Nieu liedt-boeck ghenaemt Der minnaers harten jacht ofte de Groote Aemstelredamsche rommelzoo

La Maurice:

WAer mach mijn Herdertje wesen
Die mijn zijn liefde soo vaeck voor desen
Met veel ghetraen,
By dees Fonteyn heeft doen verstaen,
Wiens zieltgen met swaer verdriet
Beladen ick altoos liet,
Al wat hy sey // al sijn gheschrey
Kon mijn hertjen beweghen niet.

Eens sat ick onder de Boomen

Daer ick hem sach van verre comen
En al zijn Vee,
Truerden ghelijck den Herder dee,
Hy swierden aen elcken cant
Sijn Stafken schreef in het sant,
Riep met gheclach // ach Phillis ach:
Laet ons vinden der liefden bant.

Maer laes sijn clachtighe woorden

Vluchtighe Phillis niet en hoorden,
Iae liep soo ras,
Dat bsy hem uyt tghesichte was,
Doen stelden ick my int Veldt,
Mijn hertjen was seer ontstelt,
t'Roude my seer // dat ick al weer
Most bedroeven den jonghen Heldt.

Den Heldt wiens lustighe leden

Wackere tong en fiere seden
Wiens soet ghesang
Stilleken my tot minnen dwang,
Nu leef ick in groote smert
En blaekende voet mijn hert,
Tluyde ghetier // int Vaghevier
Daer mijn Herder ghepynicht werdt.

Maer laes d'ellendighe Vrouwen

Lydende moeten by haer houwen
t'Inwendich vyer,
Dat haer ghebracht heeft in dangier,
Daer daghelicx met gheween
De Herdren int ghemeen
Klaegen het leet // dat liefde haer deed,
En sy hebbent soo lang gheleen.

Quam oock mijn Herdertjen claghen

Quam hy oock om mijn liefde vraghen
Sijn droeve smert,
Haestelijck dan verlichtet wert
Om herrewaerts liefde hem dwang
Maer luyster, ick hoor ghesang,
t'Is Damon siet // hier in dit riet,
Wil hooren sijn droeve liet.