Nieu liedt-boeck ghenaemt Der minnaers harten jacht ofte de Groote Aemstelredamsche rommelzoo
(1627)–Willem Dirckszoon Hooft, Jan Jansz. Starter, Jacob Westerbaen– AuteursrechtvrijOp de stemme: O Angenietge.
WEl ben je noch sieckjes // ghy sieter soo blieckjes
Mijn trouhartighe vrient,
Het blijckt wel datjet mient,
Doen ghy de minne in t'hart liet gaen soo diep,
Ghy bleefter wat staen // en waerter verraen,
Gheschooten, doe icket verliep.
Ick bender ontspronghen // de dartele Ionghen,
Ick spring en sing verblijt,
Daer ghy nu suffert zijt,
Dat ghy met suchten droef nu steent, ick singt,
Ick hebber de moet // en t'isser mijn soet,
Daer ghyder u handen om wringt.
Ick oeffende dansjes // en andere kansjes,
Ick zeyl of ick rijde te paert,
Als ghy suft by den haert:
Men seud wel eer, wat aerdiger quant is dit?
Maer isset gheen schant // t'is sonder verstant,
Ie dut daer je staet, daer je sit.
Ick gaender verkeeren // in deucht en met eeren,
Als ghy sit in een hoeck,
Als met de neus in t'boeck,
Als ghy dan snachts niet legghen en kunt noch rust
Van droevig ellent // dan ben ick ghewent
Te slapen met grooter lust.
Ghy pruylter en preutelt // ghy mymert, ghy reutelt,
En somtijts binje stom,
Of d'antwoort te dom,
Ghy l'kuyert alleen, en schuter meest al de lien,
En zijtter gheweest // soo rustighen gheest
Als icker oyt heb ghesien.
| |
[pagina 20]
| |
Dit zijn de ghebreecken // van minnende Leecken,
Als men een blauwe scheen
Ghestooten heeft aen 't been,
Dat geen Aertsbay genesen en kan of kruyt,
Maer die de Ionghman // sou redden hier van,
Dat moester dan wesen sijn Bruyt.
EYNDE. |
|