Nederduitsch taalkundig woordenboek. W-Z

[Zwavelen]

ZWAVELEN, bedr. w., gelijkvl. Ik zwavelde, heb gezwaveld. Van zwavel. Met zwavellucht laten doortrekken: wijn zwavelen, een wijnvat met zwavellucht berooken. Noten zwavelen. Flesschen zwavelen. In

[p. 443]

de zwavel doopen: aan stokjes gesneden riet, of platte dunne spaantjes zwavelen, en dus zwavelstokken maken.