Nederduitsch taalkundig woordenboek. W-Z

[Zeeziek]

ZEEZIEK, bijv. n., zeezieker, zeeziekst. Van zee en ziek. Kil. ook verseeuwt. Door zulk eene walging

[p. 329]

bevangen, als de beweging der zee bij velen verwekt: zij was nog zeezieker, dan ik.