Nederduitsch taalkundig woordenboek. W-Z

[Zeewijf]

ZEEWIJF, z.n., o., des zeewijfs, of van het zeewijf; meerv. zeewijven. Verkleinw. zeewijfje. Van zee en wijf. Een verzierd wezen, dat anders meermin, en zeer averegts ook wel eens zeemeermin, genoemd wordt; zie meer.