Nederduitsch taalkundig woordenboek. W-Z

[Zeeton]

ZEETON, z.n., vr., der, of van de zeeton; meerv. zeetonnen. Verkleinw. zeetonnetje. Van zee en ton.

[p. 326]

Eene ton, die in zee op zandbanken vastgeketend ligt, om dezelve aan te wijzen; en een zeehorentje van dezelfde gestalte, dat tot het geslacht der tollen behoort: de zeetonnen komen uit Oostindie.