Nederduitsch taalkundig woordenboek. W-Z

[Zeeburg]

ZEEBURG, z.n., m., des zeeburgs, of van den zeeburg; meerv. zeeburgen. Van zee en burg. Eene vesting, of een kasteel, aan zee: er wordt aan de Helder

[p. 310]

eindelijk een zeeburg aangelegd. Bijzonderlijk geeft men dezen naam aan een groot gebouw tusschen Amsterdam en Muiden aan het Pampus.