[Winterlucht]
WINTERLUCHT, z.n., vr., der, of van de winterlucht; meerv. winterluchten. Van winter en lucht. Eene dikke, met sneeuw bezwangerde, lucht, zoo als men op de zoogenoemde winterstukken der schilders veelal vindt: hij is sterk in winterluchten.
Auteursrechtvrij