WELVEN, bedr. w., gelijkvl. Ik welfde, heb gewelfd. Van boven boogswijze digt timmeren, of metselen: de kerk is niet gewelfd. Eene gewelfde kelder. Van hier gewelf, welfsel, welving, Kil.
Welven, zweed. hwaelfva, neders. wolven, hoogd. wolben, is verwant aan wulven, en misschien aan het lat. volvere.
Auteursrechtvrij