[Welgelukken]
WELGELUKKEN, z.n., o., des welgelukkens, of van het welgelukken; zonder meerv. Van wel en gelukken, dat, in vereeniging met wel, als z.n., den goeden uitslag van iets aanduidt, en aan welafloopen, welslagen, weluitvallen, enz. beantwoordt: op het welgelukken van eene onderneming drinken.