Nederduitsch taalkundig woordenboek. W-Z(1811)–P. Weiland– Auteursrechtvrij Vorige Volgende [Welgegrond] WELGEGROND, bijv. n. en bijw., zonder vergrootingstrappen. Van wel en gegrond. Behoorlijk gegrond, op goede gronden steunende: eene welgegronde onderstelling. Als bijw., bondig: gij spreekt welgegrond. Van hier welgegrondheid. Vorige Volgende