[Weider]
WEIDER, z.n., m., des weiders, of van den weider; meerv. weiders. Van weiden. Al wie beesten in de weide hoedt, of hoeden laat. Deze beteekenis heeft het woord in ossenweider en vetweider; welk laatste tevens een beest, dat al weidende vet wordt, aanduidt.
Auteursrechtvrij