Nederduitsch taalkundig woordenboek. W-Z

[Wegzwerven]

WEGZWERVEN, onz. w., ongelijkvl. Ik zwierf weg, ben weggezworven. Van weg en zwerven. Zich al zwervende verwijderen: ick soude verre wechswerven, ick soude vernachten in de woestijne. Bijbelv.