Nederduitsch taalkundig woordenboek. W-Z

[Wegwrijven]

WEGWRIJVEN, bedr. w., ongelijkvl. Ik wreef weg,

[p. 121]

heb weggewreven. Van weg en wrijven. Door wrijven verdrijven: dat ongemak moet weggewreven worden. Vries. weiwrtuwe.