Nederduitsch taalkundig woordenboek. W-Z

[Wegsmelten]

WEGSMELTEN, onz. w., ongelijkvl. Ik smolt weg, ben weggesmolten. Van weg en smelten. Al smeltende

[p. 113]

verteren: de boter smelt van de warmte weg. In tranen wegsmelten, is, figuurlijk, sterk schreijen.