Nederduitsch taalkundig woordenboek. W-Z

[Weglaten]

WEGLATEN, bedr. w., ongelijkvl. Ik liet weg, heb weggelaten. Van weg en laten. Achter laten, niet be-

[p. 105]

zigen, overslaan: ik zou dat woord weglaten. Van hier weglating.