Nederduitsch taalkundig woordenboek. W-Z

[Weetniet]

WEETNIET, z.n., m., des weetniets, of van den weetniet; meerv. weetnieten. Van weten en niet. Ie-

[p. 90]

mand, die 'niets weet, een onkundig mensch: het is een regte domoor en luije weetniet.