Nederduitsch taalkundig woordenboek. W-Z

[Weerwijzer]

WEERWIJZER, z.n., m., des weerwijzers, of van den weerwijzer; meerv. weerwijzers. Van weer en wijzer. Een wijzer op een weerglas ter aanduiding van het weder: gestadig raadpleegt hij zijnen weerwijzer.