Nederduitsch taalkundig woordenboek. W-Z

[Weerstaanbaar]

WEERSTAANBAAR, bijv. n., weerstaanbaarder,

[p. 87]

weerstaanbaarst. Van weerstaan. Zie baar. Dat weerstaan worden kan: dat geweld is niet weerstaanbaar. Zamenstell.: onweerstaanbaar, enz.