[Wederregtelijk]
WEDERREGTELIJK, bijv. n. en bijw., wederregtelijker, wederregtelijkst. Van weder en regtelijk, van regt. Tegen het regt aanloopende: welk een wederregtelijk bedrijf! Men heeft hem wederregtelijk veroordeeld. Van hier wederregtelijkheid.
Auteursrechtvrij