Nederduitsch taalkundig woordenboek. W-Z

[Wedergunst]

WEDERGUNST, z.n., vr., der, of van de wedergunst; meerv. wedergunsten. Van weder en gunst. Wederkeerige gunst: ik verlaat mij op uwe wedergunst. Wederkeerig gunstbewijs: verwacht van daar geene wedergunsten.