Nederduitsch taalkundig woordenboek. W-Z

[Wederbrengen]

WEDERBRENGEN, bedr. w., ongelijkvl. Ik bragt weder, heb wedergebragt. Van weder en brengen. Terug brengen: wij hebben 't selve wedergebracht in onse hant. Bijbelv. Van hier wederbrenger, wederbrenging, wederbrengster.