[Waterveld]
WATERVELD, z.n., o., des watervelds, of van het waterveld; meerv. watervelden. Van water en veld. De oppervlakte des waters, welke door de dichters elders als een tuin, en weiden, met watervee van Neptunus opgevuld, beschouwd wordt: rinkelt op het waaterveld. Six v. Chand.