Nederduitsch taalkundig woordenboek. W-Z

[Waterspoor]

WATERSPOOR, z.n., o., des waterspoors, of van het waterspoor; meerv. watersporen. Van water en

[p. 54]

spoor. Bij de Dichters het pad, de weg des waters: de baren in de zee gescheurt op 't waterspoor vast ruischen. Vond. En volgt langs 't waterspoor dus zijn fortuin. Poot. In overeenstemming hiermede wordt ook zeespoor gebruikt.